սարծիլտուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾt͡silˈtun]
վանկեր՝ սար•ծիլ•տուն
- գութանի երկրորս լուծը, որտեղ սարծիլներն են ◆ Սալծլատեն սասավ` գութան, ղոլ ենք ես ու սարգյահը։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։