սարծիլտուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾt͡silˈtun]
վանկեր՝ սար•ծիլ•տուն
- գութանի երկրորս լուծը, որտեղ սարծիլներն են ◆ Սալծլատեն սասավ` գութան, ղոլ ենք ես ու սարգյահը։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։