սարմիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սար•մի•ա 

  1. Կարին, Կարս, Մուշ՝ դրամագլուխ, փայտաբաժին ◆ Քու մալ ու դովլաթ իմ սարմիեն է հազար տղա էղնի՝ չըմ իդա։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։