սարուբար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•րու•բար
- Մուշ՝ գրաստի վրա բեռը բառնալուց հետո երկու հարկի մեջտեղը մի թեթև բեռ էլ դնել ◆ Բարձ զԽոլոն, զարկ սարուբար, Մեկ թայ մարջան, մեկ քարուբար, Քըշե ու տար Աբուլբահար (գյուղ Մշո դաշտի մեջ)։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։