սարսաղ-սարսաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [sɑɾsɑʁ sɑɾˈsɑʁ]

վանկեր՝ սար•սաղ-սար•սաղ 

  1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ հիմար-հիմար, խենթ ու խելառ ◆ Ինչ եք սարսաղ-սարսաղ կռիվ տալի։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։