սարփոշտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾˈpʰɔʃt]
վանկեր՝ սար•փոշտ
- Արարատյան՝ կափարիչ, խուփ ◆ Մենծ մնանի, արի տոլմես տես, եփը պակաս հո չի՞, կուռը քաշում է մինը։ - Մենծ նանի, փլավիս դանը գալիս ա, երեսի սարփոշտը բարձրացնե՞մ, թե չէ, - մինթանի փեշը ձգելով՝ ասում էր մյուսը։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։