սարքուլա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾkʰuˈlɑ]
վանկեր՝ սար•քու•լա
- մի տեսակ սրածայր գլխարկ, որ դնում են քրդերը ◆ (Հովիվները) անձրևի, փոթորկի և ձյան դեպքում կուլակը գցում էին ուսերին, սարքուլը քաշում գլխներին։ (Եղիազար Կարապետյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։