սարֆիրազ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾfiˈɾɑz]
վանկեր՝ սար•ֆի•րազ
- Կարին՝ ուրախ, անհոգ, կայտառ ◆ Մեր նոր ծաղիկների կենացը. Աստված նրանց անհատելի հաց տա, սարֆիրազ (ուրախ, կայտառ) նման։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Հելի էրթանք սար՝ մըզի սարֆրազ ապրինք։ Հժհք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։