սելածագ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɛlɑˈt͡sɑɡ]
վանկեր՝ սե•լա•ծագ
- Ղարաբաղ՝ սայլի ճանապարհ, սայլուղի ◆ Սայլը հասավ գյուղից բարձր մի տեղ, որտեղից սելահարթը-սայլուղին մի շատ դժվար զառիվայրով պետք է իջնել։ Սահակ Ամատունի ◆ Նախ, գյուղի համար մի վերստաչափ սելհարք շինել տվավ։ Հովհաննես Ճուղուրյան
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ ճանապարհի քարքարոտ կամ տղմոտ տեղը, որտեղից սայլը դժվարությամբ է անցուդարձ անում և հաճախ վնասվում է
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- սելը սելհարքումը կը կոտրվի, աշխատավորը աշխատանքի մեջ է վնասվում
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։