սելածագ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɛlɑˈt͡sɑɡ]
վանկեր՝ սե•լա•ծագ
- Ղարաբաղ՝ սայլի ճանապարհ, սայլուղի ◆ Սայլը հասավ գյուղից բարձր մի տեղ, որտեղից սելահարթը-սայլուղին մի շատ դժվար զառիվայրով պետք է իջնել։ Սահակ Ամատունի ◆ Նախ, գյուղի համար մի վերստաչափ սելհարք շինել տվավ։ Հովհաննես Ճուղուրյան
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ ճանապարհի քարքարոտ կամ տղմոտ տեղը, որտեղից սայլը դժվարությամբ է անցուդարձ անում և հաճախ վնասվում է
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- սելը սելհարքումը կը կոտրվի, աշխատավորը աշխատանքի մեջ է վնասվում
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։