սելաղուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սե•լա•ղուր 

  1. Մուշ՝ դաշտով անցնող սայլի ճանապարհ ◆ Սելը սելաղուրովը քշա, սելաղուրից չհանես։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։