Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սե•յիզ

Արարատյան, Ղարաբաղ, Հավարիկ՝ երկարամազ արու այծ, նոխազ ◆ Էն օրն էլ ղասաղ Գալոն մի սեյիզ իծի ականջիցը քարշ տալով, մըկըկացնելով տանում էր։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ոտը խաղաղված տեսնելով՝ իծանը, սեիզները դուս արե։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Հովիվը որձերի, սեիզների ու շիշակների ոտքերը կապել կունդուկծիկ արել վեր է գցել։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Էդոր իծի միրուքը պիտի խուզիես, իծի միրուքը, որ մեմ էլ սեիսի պես սաղ գեղի առաջ չընկնի, գեղացոց իրեն ետևն ման չածե։ (այգեգործ․) (Հակոբ Մանանդյան)
◆ Քյացի կամաց էտ սեյիզին քթա, տարա վիրի ծըերըմը մորթեցի, մաշկեցի մորթըին լավ հաքա ու ճամփա եմ պահըմ մըչևը լիսանալը։ Հժհք

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։