սեյիս
Հայերեն բարբառային բառ
սայիս 1
[խմբագրել]- ՄՀԱ՝ [sɛˈjis]
վանկեր՝ սե•յիս
- Կարին, Սասուն՝ երկարամազ արու այծ, նոխազ ◆ Էն օրն էլ ղասաղ Գալոն մի սեյիզ իծի ականջիցը քարշ տալով, մըկըկացնելով տանում էր։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ոտը խաղաղված տեսնելով՝ իծանը, սեիզները դուս արե։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Հովիվը որձերի, սեիզների ու շիշակների ոտքերը կապել կունդուկծիկ արել վեր է գցել։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Էդոր իծի միրուքը պիտի խուզիես, իծի միրուքը, որ մեմ էլ սեիսի պես սաղ գեղի առաջ չընկնի, գեղացոց իրեն ետևն ման չածե։ (այգեգործ․) (Հակոբ Մանանդյան)
- ◆ Քյացի կամաց էտ սեյիզին քթա, տարա վիրի ծըերըմը մորթեցի, մաշկեցի մորթըին լավ հաքա ու ճամփա եմ պահըմ մըչևը լիսանալը։ Հժհք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Հայերեն բարբառային բառ
սայիս 2
[խմբագրել]- ՄՀԱ՝ [sɛˈjis]
վանկեր՝ սե•յիս
- Մոկս՝ ձիապան ◆ Հալա գընա էն մանդուն ըսա, աշե կանա մեր ձիանուն սեյիս էլնի։ Հժհք ◆ Հյողկից կանչից զսայիսքիրուն: Ահ ◆ Թագավոր մեր աղջիկ կապել կուտա ձիուն պոչից. սեիսին կասի. քե տիսնամ, տար զար սարե սար, քարե քար, չում ճոչ կտոր ականջ մնա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- ծառա ◆ Ձուկը որ տարավ, թաքավորի ախչկա սեիզ (ծառա) պատահավ, կանչեց ախչըկա կուշտը։ Հժհք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Կարինի բարբառային բառեր
- Սասունի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Պերճ Պռոշյան
- Քաղվածք/Խաչատուր Աբովյան
- Քաղվածք/Էմինյան ազգագրական ժողովածու
- Հայերեն բառեր այգեգործական իմաստով
- Քաղվածք/Հակոբ Մանանդյան
- Մոկսի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Գարեգին Սրվանձտյան