սեյրան
Հայերեն բարբառային բառ
սեյրան 1[խմբագրել]
- ՄՀԱ՝ [sɛjˈɾɑn]
վանկեր՝ սեյ•րան
- Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին, Մուշ, Մոկս՝ ման գալը, զբոսնելը, զբոսանք ◆ Դուն ելեր ես սարը սեյրան, Կնմիանիս չոլի ջեյրան։ (Ժողովրդական երգ) ◆ Աղջի, քու անուն Մայրան, Նար-նար - նար-նար էրթանք սարեր ի սեյրան, Նար-նար - նար-նար։ Բնս
- զբոսնելու հաճելի, գեղեցիկ ու հովասուն (տեղ) ◆ Մե օր մարալը իրա պալեքի խետ տարավ էրեխին մե սեյրան տեղ ման տալու։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- սեյրան անել, զբոսնել ◆ Առնեմ հելլեմ սարերը, Սեյրան անե իմ յարը։ Ահ ◆ Դևն ու թոփալ կէրթամ ուրանց քիչ մը սեյրան էնին։ Հժհք
Հայերեն բարբառային բառ
սեյրան 2[խմբագրել]
- ՄՀԱ՝ [sɛjˈɾɑn]
վանկեր՝ սեյ•րան
- Հավարիկ՝ հսկող
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Հայերեն բարբառային բառ
սեյրան 2[խմբագրել]
- ՄՀԱ՝ [sɛjˈɾɑn]
վանկեր՝ սեյ•րան
- Վան՝ նավի վրա բարձր սյուն՝ առագաստների համար, կայմ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։