Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սե•պա•րա•տիզմ

Ստուգաբանություն

առանձնանալու՝ անջատվելու՝ մեկուսանալու ձգտում (սովորաբար որևէ հանրությունից, խմբից և այլնից) ◆ Պետությունից անջատվելու՝ բաժանվելու՝ առանձնանալու ձգտում՝ նպատակ ունեցող քաղաքական շարժում, անջաականություն։
բուրժուական հասարակության մեջ՝ պետությունից անջատվելու՝ առանձնանալու՝ առանձին պետություն ունենալու քաղաքական հոսանք շարժում (առավել ազգային փոքրամասնությունների կողմից)
(փխբ․) առանձնանալու՝ մեկուսանալու՝ ընդհանուրից անջատվելու ձգտում ◆ Հայոց սեպարատիզմի առասպելին լուրջ մարդիկ չեն հավատում։ Հովհաննես Թումանյան
(դիվ․) միջազգային իրավունքում՝ անջատողականություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։