Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սե•րե•նադ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< серенад < իտլ․ serenat < sereno պարզ, բաց < լատ․ sera (hora) ուշ (գիշեր)

գիշերերգ, ցայգերգ
սկզբում որևէ անձնավորության պատվին, նրա լուսամուտների տակ, երեկոյան, կամ գիշերը բացօթյա կատարվող վոկալ կամ գործիքային երաժշտական ստեղծագործություն
հիմնականում սիրային երգեր, որոնք առանձնապես տարածված էին լյուտնյայի, կիթառի կամ մանդոլինի նվագակցությամբ
սյուիտի կամ դիվերտիոմենտի տիպի բազմամաս գործիքային սետղծագործություն անսամբլի կամ փոքր նվագախմբի համար
հովվերգական բնույթի կանտատ
19-րդ դարի թե՛ վոկալ, թե՛ գործիքային սերենադը դառնում է համերգային ժանրի ստեղծագործություն

Բաղադրյալ բառեր
սերենադա

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։