սերսրփել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սեր•ս(ը)ր•փել 

  1. Մուշ՝ մաքրել, իստակել, մաքուր սրբել◆  Մի կոտ ձավար սերսրփա: Ամ. ◆  Տավիթն առեց քամի մ' մարդ, գնանց վանք, սերսփեց, նորեն վարդապետ, սարկավագ տրվեց մեջ վանքն, շենցուց։ Սծ.

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։