սիլահ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սիլ•ահ 

  1. Արարատյան, Ուրմիա, Նոր Նախիջևան, Կարին, Կեսարիա, Խարբերդ, Վան, Մոկս, Հաճն, Հավարիկ՝Զենք:◆ Սուսուն Խանութ ձին հեծած, ոտնեն գլուխ կրակ ու սիլահ, մեկ ձեռքն էլ մզրախ, կուգար, կը ժողվեր ուխտավորները, ինքն կառաջնորդերː Սվր ː

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։