սլլատար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)լ•լա•տար 

  1. Արարատյան, Վան՝ ցրտահարված, սառնամանիքից վնասված, սըռը տված
  2. շուտ մրսող, շատ մրսող

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. սլլատար լինել
  2. սլլատար ընկնել - սառնամանիքից վնասվել, ցրտահարվել ◆ Սըռը դիպավ, պտուղները սլլատար էլան։ Սահակ Ամատունի

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։