Jump to content

սխլաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•խ(ը)•լաթ 

  1. Արարատյան, Կարին, Կարս, Խարբերդ, Բալու՝ նեղվածք ◆ Քուչեքը էնղդար սխլաթ են, որ մեզ նամն գեղացիքը քուչեքումը չեն կարող ման գալ։ (Խաթաբալա)
  2. նեղ
  3. Նոր Նախիջևան, Կարին, Կարս, Ջավախք՝ շատ կարևոր, անհետաձգելի ◆ Ճիճա, ասի, յեփոր սըխլեթ պան չունիս նը, ասի իսա աքացիին շուքին նըստինք։ Ռափայել Պատկանյան
  4. Կարին՝ Խճողված, խիտ, հոծ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։