Jump to content

սխոխել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•խո•խել 

  1. Վան՝ հողե ամանի կավը հնությունից, մաշվելուց թափվել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։