սկտա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ս(ը)•կ(ը)•տա
- Կարին՝ փայտե ձող, որ իրար է միացնում սայլի առջևից՝ երկու կողքերի երկարությամբձգված երկու գերանները (թերին և աչմաղը)
- սայլի կողքը ձևացնող՝ կազմող չորս գերաններից առաջինը
- Մուշ՝ ցից, սրածայր փայտ, որը ամրավնում են գետնին՝ էշը կամ ձին կապելու համար
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։