Jump to content

սկտա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•կ(ը)•տա 

  1. Կարին՝ փայտե ձող, որ իրար է միացնում սայլի առջևից՝ երկու կողքերի երկարությամբձգված երկու գերանները (թերին և աչմաղը)
  2. սայլի կողքը ձևացնող՝ կազմող չորս գերաններից առաջինը
  3. Մուշ՝ ցից, սրածայր փայտ, որը ամրավնում են գետնին՝ էշը կամ ձին կապելու համար

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։