սհանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•հանք 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ, Կռզեն՝ սա դերանվան հոգնակի՝ սրանք ◆ Սըհանք մարդ ու կնիկ միրուգյա նըստըել նստել են իրար հետ զըրրից են անըոմ,թե ըշխարքիս ամըենա անբախտը իրանք են, վըեր կան։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Սըհանց պիրըմ եմ թաքավըերի կուշտը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։