սմսեղուգ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [smsɛˈʁuɡ]
վանկեր՝ ս(ը)մ•սե•ղուգ
- Խարբերդ՝ քաղցրախոս ու խորամանկ, տակետակ ◆ Հազիվ 20-22 տարեկան, ուշիմ, սմսեղուկ ու վարպետորդի երիտասարդ մըն էր։ «Երևանյան օրեր»
- խեղկատակություններ` ծամածռություններ անող
- սեողմ, նեղ (հագուստի` կոշիկի մասին) ◆ Սմսեղուկ կոշիկ։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։