սյուրահի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sjuɾɑˈhi]
վանկեր՝ սյու•հա•րի
- Կեսարիա, Վան՝ սամփոր ◆ Նա վերցրել էր իր հետ մի մեծ սյուրահի օղի։ Գուրգեն Մահարի ◆ Կըթենք թուխ մաքին, Լըցենք սյուրահին: Ահ ◆ Սյուրահին կյինի լըցիցի, Բադիէն արաղ լըցիցի, Տիմաց իրկանս կընացի։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։