սնղչի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•ն(ը)ղ•չի 

  1. Ղարաբաղ, Ղազախ, Գանձակ, Մուշ՝ ժողովրդական ինքնուս բժիշկ, որը կապում է կոտրված՝ դուրս ընկած ոսկորը (ոտքը, ձեռքը), ոսկրաբույժ ◆ Այն օրից այսօր է, որ Ալմաստ խաթունն առաջին սնղչին (ոսկրաբույժ) է մեր գավառումը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Սնըղչի: Ապրում է Ընկուզնակում։ Խաչիկ Դաշտենց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։