սոնը
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ˈsɔnə]
վանկեր՝ սո•նը
- Պոլիս՝ վերջը, հետո ◆ Սոնե կնիկե կը դառնա կըսե տղին. «Դուն ի՞նչ կոլըրվիս, որդիս»։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Խնտալուն սոնը լալ է։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։