սոնը
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ˈsɔnə]
վանկեր՝ սո•նը
- Պոլիս՝ վերջը, հետո ◆ Սոնե կնիկե կը դառնա կըսե տղին. «Դուն ի՞նչ կոլըրվիս, որդիս»։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Խնտալուն սոնը լալ է։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։