սորվացնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սոր•վաց•նել 

  1. Կարին՝ սովորեցնել ◆ Ուստան տղին հարցնե կը թե. - Օղուլ, հեչ ի՞նչ սորվար։ Տղան թը. ի՞նչ սորվեցուցիր, օր ի՞նչ սորվեի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Քեռին խաթրեն չելավ, նետ անեղ զարնել տղին սովրցուց, լավ սազեց, տվեց տղին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։