սուբաշի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սու•բա•շի 

  1. Կարին՝ տասանոր հավաքող։ ◆ -է, լավ, ինչի սուբաշուն չխնդրեցիր, բալքի հրաման կուտար Հմ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։