սուջա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սու•ջա
- Ուրմիա՝ սեգ, նուրբ, ձիգ ◆ Ճոկեց արաբական կապուտ խալխալ, սուջա, բուսով, ջանգյի։ (Քյոռ Օղլի)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։