սուրահի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սու•րա•հի 

  1. Կաղապար:բռբ երկար վզով կավե աման՝ գինու՝ օղու՝ ջրի և հեղուկ այլ բաների համար◆ Կարմիր սփռոցի վրա երևում էր մի սուրահի կարմիր գինի երեք բաժակով։ Գուրգեն Մահարի ◆ Կթեմ թուխ մախին, լցեմ սուրահին, էորոխկեմ յարի։ ՀՊԵ
  2. Կաղապար:բռբ բարակ՝ նուրբ ու երկար, բարձրուղեշ ◆ Նրա սուրահի բոյը՝... անուշ լեզուն, քաղցր ձենը... մարդի խելք էին տանում։ (Խաչատուր Աբովյան)
  3. Կաղապար:բռբ պատշգամբի վանդակի փայտեր, վանդակաձող

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։