սուրբգրական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [suɾbɡɾɑˈkɑn]
վանկեր՝ սուրբ•գը•րա•կան•
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․)ած. (հեղ)։ Սուրբ, վեհ, նվիրական, սրբազան գրականություն պարունակող, արտացոլող ◆ Ասե՛ք, ուրիշ էլ որտեղ եք տեսել նման տիրամայրի, Ո՞ր սուրբգրական շարադրանքի մեջ։ Սիլվա Կապուտիկյան ◆ Դու՝ բաբելոնյան բյուր ազգ ու ցեղի Բյուր լեզուներով զրուցաբանված Լեռ սուրբգրական: Սիլվա Կապուտիկյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։