սուրուն-սուրուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սու•րուն – սու•րուն
- լավ–լավ ◆ Մի սուրուն–սուրուն օթախնըիեն, վըեր վըեչ ուտըես, վըեչ խըմըես, մտիտ անըես։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։