սուր-սփաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սուր–ս(ը)•փաթ 

  1. Ղարաբաղ՝ արտաքին, դեմք ◆ Դու էլ սուր–սըփաթավ մարթիս նման ըս։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։