սուքել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սու•քել 

1. Եվդոկիա, Ամասիա, Մարզվան, Սեբաստիա, Կարին, Շիրակ, Խարբերդ, Մուշ, Սասուն, Վան՝ պատրաստել, սարքել ◆  Ջեէլ ախչիգ մե իստաքներ... գըվըլաներ ու չայ կը սուքեր։ (Ս.Բաղդ.) ◆  Իրանք իրանց խաչ մը սուքեցին)։ (Էաժ
2. շինել, կառուցել ◆  Մարթն ըսեց. - Բան չըմ հուզեր քեզնե, Սև սարի գլուխ էն տեխ ընծի տունըմ սուքես։ (Հժհք.)

Արտահայտություններ

1. ընի օր տուն չը սուքեր է, գինա սուն ու գերան մեչըն է բուսի - Մուշ՝ ով պատրաստի տուն ու տեղի վրա նստած վայելում է, նա կարծում է ամեն ինչ հեշտ ու հանգիստ է ձեռք բերվել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։