սպանուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ (ը)ս•պա•նուկ
- Մուշ, Մոկս՝ սպանված ◆ Մինք էն սպանուկ ի՞նչըղ առնընք, տանընք քաղքը մեջ։ Սասնա ծռեր ◆ Էդա սպանուկ, մարդիրու տիրվանք կՙըսին. Ապա Մելըք, մինք ի՞նչ ըսինք քու խելքին, Քու դավին ի՞նչ էր Սասունու խիտ։ Սասնա ծռեր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։