Jump to content

սպանուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ (ը)ս•պա•նուկ 

  1. Մուշ, Մոկս՝ սպանված ◆ Մինք էն սպանուկ ի՞նչըղ առնընք, տանընք քաղքը մեջ։ Սասնա ծռեր ◆ Էդա սպանուկ, մարդիրու տիրվանք կՙըսին. Ապա Մելըք, մինք ի՞նչ ըսինք քու խելքին, Քու դավին ի՞նչ էր Սասունու խիտ։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։