սպլոր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ (ը)ս•պ(ը)•լոր
- Մոկս՝ լերկ, անմազ, մազերը թափված, ճաղատ (գլուխ) ◆ Քաչալ գացեր է շլորի, Քաչլու գլուխ սպլոր ի։ Ահ ◆ Զադո գլոխ սպլորի, ինչխ սոխ։ (Ձեռագիր)
- մազերը ածիլած
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։