սպռել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ս(ը)•պ(ը)•ռել
- Սասուն՝ երեսի գույնը գցել, սփրթնել, գունատվել (վախից, մրսելուց, ամոթից, հիվանդությունից) ◆ Ահից չորացավ, սպռեց: (Ամ.) ◆ Խեղճ աղչիկը սպըռել, պատին էր կպել։ (Հժհք.) ◆ Տուս սողացին մեռած, սըպռած, Լեզուները փուերերն ինգյած։ (ՔՕ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։