սվրուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [svɾuk]
վանկեր՝ ս(ը)վ•րուկ
- հացաբույսի նման մի տեսակ խոտ, ոչխարները ախորանքով ուտում են ◆ Կողովմ սվթաիկ տար կովիրուն։ Բնվ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։