սվրուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)վ•րուկ 

  1. հացաբույսի նման մի տեսակ խոտ, ոչխարները ախորանքով ուտում են ◆ Կողովմ սվթաիկ տար կովիրուն։ Բնվ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։