ստուգափորձ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [stuɡɑˈpʰɔɾd͡z]

վանկեր՝ ստու•գա•փորձ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) ստուգող՝ ստուգման նպատակով կատարված փորձ ◆ Պատասխանատու այդ ստուգափորձի հաջողության երաշխիքը քաղաքացիական համաձայնության Սահմանադրության միասնական տարբերակի ստեղծումն է։ «Ազգ»
  2. (նորբ․) ստուգողական փորձարկում՝ անհատի սեռը ճշտելու համար ◆ Տարօրինակ է ու զարմանալի, որ ֆիլիպինուհին այդքան ուշ՝ միայն մրցումների շրջանում է ստուգափորձերի ենթարկվել։ (Մամուլ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]