Jump to content

սրբաշունչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɾbɑˈʃunt͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)ր•բա•շունչ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. սրբության շունչ ունեցող, սրբությամբ համակող, սրբազան` նվիրական զգացումով տոգորող` համակող` լցնող ◆ Սրբաշունչ սեր։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]