սրդոխել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)ր•դո•խել 

  1. Նոր Բայազետ, Կեսարիա՝ բարկանալ, սրտմտել, խիստ նեղանալ, սիրտը շուռ գալ ◆ Տավիթն էն ժամանակ հոլ խանեց տորս, թալեց մեյդան։ Մելքին որ տեսավ, էն ժամ սրդոխավ, գնաց տուն։ Սասնա ծռեր ◆ Ամուսնին հետ սրդողած կինը անոնց ... խորհուրդներուն կախավինի։ Եր
  2. մեկից սիրտը մնալ, վիրավորվել, քեն ունենալ ◆ Չգիտեմ ինչու վրաս սրդողել է, բարև չի տա չի առնե։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։