սրեմ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɾɛm]
վանկեր՝ ս(ը)•րեմ
- Կարին՝ կաշվե բարակ փոկ, որ օգտագործում են տրեխ՝ թամբ կարելու, մաղեր՝ հոսելիներ պատրաստելու և այլնի համար ◆ Ուղղանկյուն կողմը երկու ծալք ընելով եզերքները իրարու հետ սրիմով կը կարեն, ասիկա չարոխին քինթն է։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- սրիմ քաշել, Խարբերդ՝
- կաշուց սրիմ կտրել
- աշխատել (մարդ լինելու համար), անգործ չնստել (սա բոշաների առածն է)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։