սրմաքաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)ր•մա•քաշ 

  1. Սեբաստիա, Մուշ՝ արծաթյա բարակ թել քաշելու կորզան, ոսկերիչի մետաղյա գործիք, աստիճանաբար փոքրացող ծակոտիներով պողպատյա տախտակ, որի անցքերով թելը ձգելով հետզհետե բարկացնում են

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։