սրուխ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɾuχ]
վանկեր՝ ս(ը)•րուխ
- Վան՝ սուր, սրածայր ◆ Մեխա իրիշկացեքյ ծեր քոլոզներ, Կը նմանեն սրուխ ծերեր։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։