սրտաթափիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սըր•տա•թա•փիչ 

  1. Նոր Ջուղա՝ սրտի անկանոն բաբախում, սրտի թռթռոց ◆ Հիվանդը սրտաթափիչ ունի, սիրտը կանոնավոր չի գործում։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։