սրտաժաժ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սըր•տա•ժաժ
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Գանձակ, Մուշ, Վան՝ սիրտը խառնելը, սիրտը տակնուվրա լինելը
- Վան՝ ակամա, ստիպված, անտրամադիր ◆ Էն տեղեն սրտաժաժ սրտաժաժ գնացինք Մանծկերտ։ Պնդ. Վանեցի
- սիրտ շարժող
- սիրտ խառնող, զզվելի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։