սրտանոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սըր•տա•նոց
- Արարատյան, Կարին, Սասուն, Մուշ, Սիվրիհիսար, Վան՝ կանանց և տղամարդկանց հագուսիտի մաս, մեծ կրծկալ, որ զգեստի վրայից կապում են կրծքի վրա՝ իջնում է մինչ պորտը◆ Կանանց հանդերձները կլրացնեն սրտանոցը, մեզարը... Ահ ◆ Չատրիկի թելը, սրտանոցի թելը և ծամթելը գործում էին կանայք՝ նույնպես գունավոր թելերից (Եղիազար Կարապետյան)
- կրծքի զարդ◆ Ին սրտի սրտնոց կտամ, Դե հանե ծամթելն ի ծովեն Բնս
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։