սրտնեղիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɾtnɛˈʁit͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)րտ•նե•ղիչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. սրտնեղող, սիրտը նեղացնող, սրտնեղություն պատճառող, բարկացնող ◆ Ինչ-որ օտարոտի ու սրտնեղիչ հոտ էր գալիս։ (Վիլյամ Սարոյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]