Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վագ•րան•կա

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< вагранка < Ավստրիայի Վագրայն (Wagrain) տեղանվան անունից

(տեխ․) թուջահալոց, չուգունահալոց, թուջահալ կամ գունավոր մետաղներ հալող կամ զանազան նյութեր թրծող հնոց, հալոց ◆ Նա թուջ էր հալում, ինքն էլ հալվում-մաշվում վագրանկայի դիմաց։ (Մամուլ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։