վախճանաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑχt͡ʃɑnɑbɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վախ•ճա•նա•բա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել][հուն.` eschatos-ամենավերջին, ծայրի և logos-ուսմունք]
Գոյական
- կրոնական ուսմունք առանձին մարդկանց վերջի, հանդերձյալ կյանքի և աշխարհի վերջի վերաբերյալ
- կրոնական ուսմունք մարդկության ու ամբողջ աշխարի «վերջին օրերի» մասին
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- կատարածաբանություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։