վաղեմիանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ վա•ղե•մի•ա•նալ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Բայ

  1. (նորբ․) վաղեմի դառնալ ◆ Բայց միայն սկզբում Հռիփսիմեն տանելի էր պահում, վաղեմիանալուն զուգընթաց՝ բացահայտում էր ինքն իրեն։ 02 Ոստիկանական լրատու (շաբաթաթերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]